Mijn zoon heeft het syndroom van Asperger. Hij heeft een kenmerk waar het voor mij erg moeilijk is om mee om te gaan. Namelijk, hij heeft geen hongergevoel. Nu denk je misschien, dat dat dan wel meevalt… Helaas het beheerst ons hele leven. Hij eet dus niet uit zichzelf. Vergeet dit gewoon. Vandaag hadden we weer een discussie over het vergeten van de lunch. Die had ik gewoon klaar gezet, alleen het nuttigen moest hij zelf doen. Wij waren een dagje een nichtje aan het verhuizen. Na deze discussie heeft Henk hem op de weegschaal gezet. Helaas helaas had ik het echt wel goed gezien. Zijn gewicht is nu op een dieptepunt van 69,4 kilo. Met zijn lengte van twee meter en zes centimeter is dit puur ondergewicht…… We gaan vanaf vandaag maar weer wekelijks wegen, en proberen vet te mesten! Jammer dat hij wat dat betreft niet wat meer op zijn moeder lijkt. 😉 Of dat ik hier wat van had. Wij maar moeite doen om te Sonja Bakkeren. Ik denk dat hij daar nog van aan zou komen! Van de week ga ik maar weer een bus fantomalt halen. Wie heeft er nog tips om aan te komen? Het mag niet te veel opvallen natuurlijk. De roomboter, volle melk begrijp ik wel. Maar andere tips, zijn heel erg welkom!
Wilm@
4 Reacties op Diepte punt