Op “eigen” benen….


Het is bijna zover! We hebben te horen gekregen dat we 20 September met Rens mogen komen voor het officiele intake gesprek, in Alphen aan den Rijn. En men zegt daar, dat hij er dan eind september al kan komen wonen! Dus per 1 oktober is hij waarschijnlijk over…… Nu het in ene na maanden wachten snel lijkt te gaan, is dat toch, ondanks onze blijdschap, vreemd!

Op deze pagina, onder het kopje: Beschermd wonen voor mensen met autisme.

http://www.ggzrijnstreek.nl/templates/RichContentZonder.aspx?PageID=18427

 

We krijgen te horen wat er voor dagbesteding voor hem gevonden is, wie zijn persoonlijk begeleider wordt, en hoe het allemaal een vorm gaat krijgen. Spannend allemaal, voor Rens, maar net zo goed voor Henk en mij. Zal het allemaal goed gaan… Er is geen weg meer terug! Wij kunnen Rens nooit de structuur bieden die hij zo hard nodig heeft, en al zouden wij dit wel kunnen, neemt hij dit van ons natuurlijk niet aan… Al met al een spannende tijd die we tegemoet gaan, maar er komt wel een einde aan twee jaar zitten op een zolderkamer! Niet dat hij daar mee zit, maar daar zit ik dan weer zo erg mee. 😉 Kortom een tijd van grote veranderingen staat ons te wachten… en blijven we straks “op eens” samen over. 🙂 Wat zal het wennen zijn, na de intensieve zorgen die we de laatste tijd gehad hebben. Nu ben ik degene die de stress in mijn lijf voelt borrelen…. De hele tijd denk ik, dit moet ik ze daar vertellen, en dat moeten ze daar weten. Ga van de week voor mezelf maar wat punten op papier zetten! En een ding zal duidelijk zijn, we gaan hem natuurlijk ook ontzettend missen!! Onderstaand plaatje maakt ook wel weer duidelijk waarom!!

http://www.youtube.com/watch?v=yeKhSYVv4rU

Stef Bos – Breek de Stilte
Hij is een kind als vele kinderen
Hij is niet meer en ook niet minder
Maar als je praat, zegt hij bijna nooit iets terug
Hij kan de hele dag verdwijnen
In een wereld vol geheimen
Hij is rusteloos en altijd op de vlucht
Hij leeft alleen maar in gedachten
En hij lijkt op iets te wachten
Maar de trein waar hij op wacht komt nooit voorbij
Er bestaan geen medicijnen
Die de stilte doen verdwijnen
En er zijn nog zoveel kinderen zoals hij
Breek de stilte
Breek de stilte
Sloop die muren om ze heen
Woord voor woord
Steen voor steen
Breek de stilte
Breek de stilte
Sloop die muren om ze heen
Woord voor woord
Steen voor steen
Als we ze volgen in hun dromen
Om te ontdekken waar ze wonen
Misschien vinden we de weg dan naar hun hart
Als wij proberen mee te reizen
En ze de weg naar buiten wijzen
Misschien vinden ze dan de woorden op een dag
Breek de stilte
Breek de stilte
Sloop die muren om ze heen
Woord voor woord
Steen voor steen
Breek de stilte
Breek de stilte
Sloop die muren om ze heen
Woord voor woord
Steen voor steen
Ze zijn in oorlog met de wereld
Ze bouwen muren om zich heen
Maar laat niet los
Geef niet op
Laat ze nooit alleen Breek de stilte
Breek de stilte
Sloop die muren om ze heen
Woord voor woord
Steen voor steen
Breek de stilte
Breek de stilte
Sloop die muren om ze heen
Woord voor woord
Steen voor steen
Woord voor woord
Steen voor steen
Breek de stilte
Sloop die muren om ze heen
Woord voor woord
Steen voor steen
Breek de stilte
Breek de stilte

Dit was nogmaals mijn lijf liedje van Stef Bos…

Onze wegen gaan zich scheiden, maar we blijven wel altijd op de achtergrond. Gelukkig hebben we de laptop, en kunnen we zo dagelijks even op de hoogte blijven van elkaars wel en wee!

Wilm@

 

Dit bericht is geplaatst in Autisme. Bookmark de permalink.

5 Reacties op Op “eigen” benen….

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *