Strijd!

Dat is het wat we hier voeren thuis, STRIJD! Als Rens naar het begeleid woon project van het Zegerkwartier in Alphen gaat, moet hij om de drie dagen zelfstandig eten koken, en daar ook de boodschappen voor doen. Ik vind dus dat hij daar hier maar mee moet beginnen… Alles wat hij straks al kan is meegenomen. Er komt dan nog genoeg op hem af. Zijn begeleider Paul is het (gelukkig) met me eens, alleen Rens zelf niet zo. Hij vind dat het allemaal straks wel kan…. Die “mensen” daar gaan hem wel helpen enz enz. Het kost heel veel energie, in die tijd heb ik al tien keer zelf boodschappen gedaan, gekookt tafel gedekt EN gegeten….. Maar ja het is voor het goede doel zullen we maar denken. Hij word daar straks nog chef keuken! 😉

We zitten nu te wachten op de intake gesprekken met de psychiater daar. Zijn kamer hebben we al gezien, en wordt super! Groot en ruim hij moet alleen nog opgeknapt worden, omdat hij door de vorige bewoner “afgeknapt” is. 😉 Dit wordt gedaan, dus we moeten nog even wachten. Geduld is een schone zaak…. Maar niet mijn sterkste punt, helaas. Het ziet er in ieder geval naar uit dat met enkele maanden, onze jongste spruit gaat uitvliegen….

Spannend, onzeker, leuk en toch ook eng. (Kan een ander wel zo goed voor hem zorgen als ik…?) Maar we zijn er ook allemaal aan toe. Wij zien er naar uit om weer “gewoon” zijn ouders te worden, in plaats van verzorger, begeleider en opdrachtgever te zijn!

Als dat lege nest syndroom straks maar niet om de hoek komt kijken….

http://www.gezondheidsnet.nl/overgang-in-eigen-hand/artikelen/986/lege-nest-syndroom

Wilm@