Maandagochtend 12 Augustus, auto inladen, fietsen achterop, en Morse en Lewis naar Poezenpaleis Nathalie brengen!  http://www.poezenpaleisnathalie.nl/

Op naar Den Helder, naar de boot!

 

Inchecken in Appartementencomplex  Juliana aan de Badweg in De Koog. We hebben een prachtig appartement op de tweede verdieping. En ons balkon kijkt uit op zee…. Of te wel   A room with a view!

http://www.texelvakanties.nl/appartementen-prinses-juliana

We genieten van mooi weer en een prachtige omgeving. We fietsen elke dag, en maken ontzettend mooie en leuke tripjes.

Op bezoek bij de Texel’se bierbrouwerij. Super leuke rondleiding en bierproeverij!

http://nl.wikipedia.org/wiki/Texelse_Bierbrouwerij

http://www.speciaalbier.com/

 

Heel bijzonder vond ik ons tripje naar Ecomare.  “Zielige” zeehondjes kijken dacht ik. Dat is ook wel een beetje zo, maar dit is zo’n educatief, en mooi centrum. We hebben onze ogen uitgekeken! Zeeaquaria met allerlei soorten vissen, opvang centrum voor “gestrande” vogels. Er zaten prachtige Jan van Genten, die als ze weer helemaal gezond zijn, de vrije natuur weer in gaan. Wat huilers en jonge zeehonden. Ook hebben ze twee vaste groepen zeehonden die voor altijd in Ecomare blijven. Sommige zijn gewoon te oud om nog terug gezet te kunnen worden, sommige zijn blind, weer andere zijn te veel aan de mens gewend geraakt. Het zijn tien gewone zeehonden, en drie grijze zeehonden. De grijze zijn wat grover en groter, dan de gewone zeehond. Wij vinden ze zo wie zo allemaal bijzonder… 🙂 Ook is er een bassin met twee Bruinvissen die hier moeten blijven. Maar door de aandacht en goede verzorging er prima uitzien, en door de ramen echt kontakt met mensen maken. Ik zou zeggen neem eens een kijkje op hun mooie website:  www.ecomare.nl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bijzonder vinden wij het verhaal van Annie de grijze zeehond. Ze is een van de drie blijvende grijze zeehonden. Een uit de kluiten gewassen dame, die er een hekel aan heeft dat de zeemeeuwen steeds rond voedertijd, een harinkje mee willen happen! Zij heeft er al verschillende bij de pootjes te pakken gehad en onder water getrokken….. Met fatale afloop voor de meeuw in kwestie uiteraard! Het is ook grappig om te zien dat de meeuwen zich bijna niet laten zien als de grijze zeehonden gevoerd worden, terwijl als de gewone zeehonden gevoerd worden het bijna een meeuwen ballet is. Negentien Augustus is onze trouwdag, tweeendertig geleden zeiden we volmondig “Ja” tegen elkaar. Wat geef je elkaar, ach we zijn blij dat we het nog steeds samen leuk hebben, en gezond zijn…. We hebben besloten om  (mede) adoptieouders van Annie te worden. Een foto voor boven ons bed is onze dank… 🙂 Kijk eens op de super leuke site wan Ecomare en misschien kun je vriend van Ecomare worden. Wie weet, het zijn zulke mooie speelse dieren, die willen we met z’n allen toch behouden in de Waddenzee?   http://www.ecomare.nl/

Een ander tripje was een fietstocht over het eiland naar het plaatsje Den Burg. Ik had een kleine missie…  Toen een client vroeg waar ik naar toe ging in mijn vakantie, en ik Texel antwoordde, zag ik haar gezicht betrekken. Het hoge woord kwam er uit. Haar oudste dochter ligt daar begraven, na zichzelf van het leven beroofd te hebben. De dochter ligt daar, omdat ze daar een fijne tijd in haar leven had gehad. Werkend op een boerderij van Staats Bos Beheer. De client was er door lichamelijke klachten al twee jaar niet meer geweest. Het is ook best een onderneming, als je gezondheid afneemt, en je afhankelijk van anderen bent voor je vervoer.

Ik beloofde haar dochter namens haar te bezoeken, en een bloemetje achter te laten…. Terwijl wij dus de begraafplaats bezochten, kwamen wij op een (voor ons) geheel nieuw stuk van onze vaderlandse geschiedenis. De begraafplaats van de Georgiers, en de oorlogs begraafplaats van Texel.

Ik heb altijd geleerd, en begrepen dat heel Nederland op 5 mei 1945 bevrijd was van de Duitse invasie. Maar dat is dus helemaal niet waar! Texel is na een zeer bloedige strijd pas op 20 mei 1945 bevrijd…. De linkjes zijn best interessant om eens te lezen. Wij hebben weer iets geleerd…

http://nl.wikipedia.org/wiki/Erebegraafplaats_Hoge_Berg_Texel

Op deze begraafplaats liggen heel veel Engelse strijders. Wisten wij ook niet. We hebben al best veel oorlogsbegraafplaatsen bezocht. Maar hadden hier dus geen idee van.

Het maakt altijd indruk, die jonge mannen, in een voor hun zo vreemd land…. Maakt je even stil, en dankbaar!

http://www.schiltmeijer.nl/Plaatsnamen/Begraafplaatsen/Oorlogsbegraafplaats%20Texel%20Den%20Burg%20Gemenebest.htm

En dan krijg je een leuk FaceBook berichtje van Nathalie dat Morse en Lewis ook een relaxte vakantie hebben…. 🙂 Ik helemaal blij, het is voor Lewis de eerste keer twee weken van huis!

Onze Morse is de grijze midden boven, en Lewis is de bruine links voor! Dank je wel Nathalie voor de goede zorgen voor onze <3 <3 diefjes http://www.poezenpaleisnathalie.nl/

 

We maakten een ander tripje naar Den Helder. Op ’t fietsje overvaren, en naar de Visserij dagen in de haven. Nou stelde de Visserij dagen in onze ogen niet zo vreselijk veel voor… Het was gezellig druk en zeker van alles te zien, maar het Marinemuseum was voor ons het leukste! Klimmen in een heuse onderzeeer, en een zeer fraaie tentoonstelling.

http://www.defensie.nl/marinemuseum

http://www.youtube.com/watch?v=CsQOG3oMrK0

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Daarna nog even over de haven gestruind en een lekker visje gegeten. Toen zag ik hem…. Zo’n leuk rieten vogelhuis, gemaakt door de lokale mandenvlechter! Nu zijn we ( ik dus eigenlijk) al een tijdje op zoek naar een nieuw vogelhuis, omdat van de oude het dakje eraf is. En ja, dan moet ie maar mee, op de fiets en op het bootje terug… 🙂

 

Toen kwam 19 Augustus, onze 32e trouwdag. Hier hadden we een waddentrip voor gepland. Met een boot de Waddenzee op, wandelen op een zandbank (een uur.) en wilde zeehonden spotten! Het weer was wat miezerig toen we aan boord gingen, maar dit knapte gelukkig al heel snel op! Het uitzicht was geweldig, de wandeling op de zandbank ontzettend leuk en leerzaam! Wat weet de man die met ons mee ging van de Orion er veel vanaf! Het was een zeer geslaagde dag voor jong en oud… 🙂

 

http://www.robbentochttexel.nl/

http://www.youtube.com/watch?v=bA_pAfmxg8Y

 

We genoten van dit kleine roodharige jongetje…. 🙂 Deed ons terug gaan in de tijd, toen we zelf zo’n klein roodharig jongetje hadden!

Wat een geweldig leuke tocht was dit! Een dag met een gouden randje….

De dag daarna zijn we heerlijk gaan fietsen. Wat een weelde onze eigen fietsen mee…  We genoten van de zon, en de mooie omgeving. We hebben al met elkaar afgesproken, dat dit de eerste, maar zeker niet de laatste vakantie op Texel zal zijn!! Even een foto impressie van de fietstocht.

 

We besloten een huifkar tocht te maken, door Het Nationaal Natuurpark Texel en de Slufter.

http://www.janpleziertexel.nl/

Wat een leuke en mooie belevenis is dat! Twee jongedames, die de grote Belgische trekpaarden mennen en ontzettend veel weten te vertellen over de natuur op Texel. Een leuke tocht, veel moois gezien. Een relaxte koffiepauze tussendoor om even de benen te strekken. En later een heerlijk Texel’s likeurtje : Texelse strandwandeling. Gestookt door het wijnhuis in Oosterend. Die we later te fiets dus ook maar een bezoekje hebben gebracht…. 🙂

http://www.wijnhuisoosterend.nl

Natuurpark de Texelse duinen.

 

We hebben weer een heerlijke dag gehad! De dag erna zijn we wat gaan shoppen op het eiland. Ik moet altijd voor al m’n kinders, ouders en nog wat anderen wat meenemen….. We zij ook daarin wel weer geslaagd. Voor ons zelf hebben we een bezoek gebracht aan de Texelse wolfabriek in Oudeschildt. Daar hebben we nieuwe wollen dekbedden gekocht. Gaan we straks thuis, samen onder de wol!! 🙂

http://www.texelwool.nl/

 

De dagen erna hebben we fietsend doorgebracht. Eigenlijk hebben we alles op de fiets gedaan.

Op de fiets zijn we ook naar het oorlogs en luchtvaart museum geweest. Waar de tentoonstelling over de Georgiers het verhaal van de begraafplaats, ook beelden bied.

Het heeft ons weer dingen geleerd over onze eigen Nederlandse geschiedenis die we allebei niet wisten. Toch blijf ik het vreemd vinden. Om op 5 mei de bevrijding van Nederland te vieren, terwijl hier nog zoveel doden zijn gevallen. De Canadezen hebben Texel op 20 mei bevrijd…

http://www.lomt.nl

 

 

 

 

Genoten van de lunch en het uitzicht op het vliegveld!

http://www.texelairport.nl/business/page6.html

Daarna doorgefietst naar Oosterend. Om onder andere de beroemde Texelse strandwandeling likeur aan te schaffen! Wat een leuk oud dorpje is Oosterend. Het mooiste dorp van het eiland!

http://www.wijnhuisoosterend.nl

 

 

En zo loopt een heerlijke vakantie op zijn einde… De laatste boodschapjes gedaan, de laatse fietstocht is gemaakt. Kom je nog een wedstrijd ploegen tegen, met oude tractors.  Alle kaarten zijn geschreven en verstuurd. En degene die mij kennen weten dat dat er vele, wereldwijd zijn… 🙂

 

Tijd voor een laatste hapje en drankje aan het strand bij strandpaal 19,5!

https://www.facebook.com/Paal19half

Een ding weten we zeker, we komen terug. Texel heeft ons zeer verrast!

Dag vader fazant, met al je vrouwen. Iedere ochtend klokkend op het duin kwam je statig voorbij wandelen. Wij gaan inpakken en naar huis!

 

 

 

 

 

Ode aan Leiden door Jochem Meyer

Als we allemaal goed oefenen, klinkt dit lied op drie oktober als “ons” nieuwe volkslied!

 

http://www.youtube.com/watch?v=gv5lXNW-Bek

 

Daar waar een meeuw een Katwijkse duif is, en Rembrandt ooit zijn kwast heeft ontdekt. Daar waar iedereen de “rambam” kan krijgen, en het woord rabarber zo lekker bekt.   Daar waar ’t altijd regent op twee oktober, en iedereen feest viert op de markt en de     gracht.                                                                                                                                             Daar waar corpsbal en glibbers versmelten, en samen op de reveille wacht.

Ja dat is mijn stadje, dat is mijn Leiden, stad waar m’n wieg aan de Rijn heeft gestaan. La la la Leiden, la la la Leiden, stad waar ik nooit meer weg wil gaan.

Daar waar Sinterklaas een rollende R heeft, en Armin van Buren in een Nexus begon.   Daar waar de peurbakken door de gracht varen, en Rubberen Robbie zijn liedjes verzon. Daar waar luidruchtige gasten op een brommert meteen naar z’n bledder krijgt: “Houd je koker, juh darm!”                                                                                                                           Daar waar iedereen haring en brood  krijgt, maakt niet uit of je rijk bent of arm.

Ja dat is mijn stadje, dat is mijn Leiden, stad waar m’n wieg aan de Rijn heeft gestaan. La la la Leiden, la la la Leiden, stad waar ik nooit meer weg wil gaan. La la la Leiden, la la la Leiden, la la la Leiden tra la la la la la Leiden, stad waar ik nooit meer weg wil gaan.

Daar waar iedereen, oh god, blut is op vier oktober, en men totaal naar de getver is.      Daar waar de mart, de mart, de mart naar verrotte vis ruikt, en de grachten gevuld zijn met bier, hutspot en pis.

La la la Leiden, la la la Leiden, la la la Leiden, tra la la la la la Leiden la la la Leiden, stad waar ik nooit meer weg wil gaan. La la la Leiden, la la la Leiden, la la la Leiden, tra la la la la la Leiden la la la Leiden, stad waar ik nooit meer weg wil gaan.

Zo is het aftellen weer voorzichtig begonnen, nog een paar dagen en dan ligt er weer een leeg nieuw jaar voor ons. Moet ik toch altijd even terug denken aan het afgelopen jaar. Ik heb dit jaar afscheid genomen van de moeder van mijn dochters vriendin (een leeftijdgenote), van verschillende cliënten, en van onze oude Schoffie…

Een jaar waarin we ons afgevraagd hebben, wat gaan we doen, verhuizen of verbouwen. En na veel denken besloten hebben te gaan verbouwen. Je moet in deze tijd maar niet je huis verkopen vonden we. En dus hebben we, zeer decadent, een keuken op maat laten maken. En wat zijn we er blij mee!! We hebben gezamenlijk gesloopt, en wat hebben we een SUPER keuken terug gekregen! Helemaal blij mee!!

Ook deed (sergeant) Lewis, onze nieuwe Britse korthaar zijn intrede. We vonden het allebei maar niets, een huis met één kat… En wat brengt hij weer een leven in de brouwerij! We zijn er gewoon weer druk mee. En onze (inspecteur) Morse kijkt er naar en vind het helemaal gezellig. Geen enigst poes meer te zijn ….

Een jaar van Europacup en Olympische spelen, waarvan mooie momenten op mijn netvlies staan. Waarin helden zich ontpopten, denk aan Epke en Ranomi. Maar waar andere helden van hun voetstuk vielen…. Lance Armstrong.

Ook een jaar waarin André Kuipers de harten van de Nederlanders veroverde met zijn ruimtereis, en zijn waanzinnige foto’s.

http://blogs.esa.int/andre-kuipers/

Het was ook een jaar waarin een grensrechter na een voetbalwedstrijd door een stel pubers is dood geschopt. En waarin andere pubers zelfmoord hebben gepleegd omdat ze zo gepest werden. Pffff.

Ook een jaar waar ik veel mooie kaarten, uit veel landen heb ontvangen. Nieuwe mensen heb leren kennen op het net, en me verbaast heb hoe je je daar toch ook mee verbonden kan voelen. Om een voorbeeld te geven, na ons bezoekje aan Margraten, de Amerikaanse begraafplaats in Nederland, plaatste ik daar een foto van. Een Amerikaanse vriendin reageerde hierop door te vertellen over haar oom die daar begraven ligt. Ik kon haar vertellen dat alle graven geadopteerd zijn door de plaatselijke bevolking. Zij wist dit niet, en is gaan speuren en mailen. Nu heeft zij contact met de familie die het graf van haar oom heeft geadopteerd. Ik heb haar geholpen een brief te vertalen…. Moet je je indenken dat je dat graf al jaren verzorgt, en dat je opeens een brief van een nicht krijgt! Ze wil komen met Memorial Day, en samen naar Margraten gaan. It’s a small world after all……

Nu rest mij niets anders dan iedereen een gelukkig en gezond 2013 toe te wensen! En ik hoop maar één ding, dat we allemaal eens iets voor een ander doen, zonder eigen belang of gewin. Ik weet zeker dat de wereld er zoveel leuker van word!!

Vandaag ben ik weer op bezoek geweest bij de voedselbank. Nu doe ik dat wel vaker, en dan niet met lege handen natuurlijk. Maar vandaag was ik er op een tijdstip dat de pakketten ook uitgedeeld werden. Dat had ik nog niet eerder mee gemaakt. Rijen met mensen sommige met kleine kinderen op de arm… er moesten zelfs buiten nummertjes uitgedeeld worden! Ook zag ik een bekende uit de wijk in de rij staan. Ze zwaaide vriendelijk en verbaasd naar me, tot ze zich realiseerde dat ik kwam brengen en zij kwam halen. Ik schrok en ik hoop dat ze dat niet gemerkt heeft. Natuurlijk zwaaide ik lachend terug. We komen elkaar vaak in de stad tegen, als ik boodschappen doe op de markt zaterdagmiddag. Ik realiseer mij opeens dat in de stad lopen niet automatisch “kopen” betekend…Het is zo dichtbij en voor mij toch zo ver weg. Ik weet wel dat we beiden hard voor ons salaris werken, maar hier schrok ik best van. En prijs me gelukkig met een werkende man, een eigen baan en een huis.

Ik moest twee keer rijden, want ik had vier dozen met vierenzestig stukken zeep gekocht. En er past er maar een tegelijk in mijn fietstas. 😉 Wat is het toch vreemd dat dit in een land als het onze nodig is.

Maar wat is het ontzettend geweldig dat er zoveel mensen zijn die het vrijwillig op zich nemen om hier wekelijks te helpen met pakketten samenstellen, uitdelen en vooral inzamelen! Want vooral het inzamelen wordt steeds moeilijker!! De vrijwilliger die mij hielp mijn fietstassen te legen was zelf gewoon blij!  Ach mevrrrrouw, wat zullen ze lekkerrr rrruiken met de kerrrst, perrrsoonlijke verrrzorging krrrijgen we bijna nooit! In nog Leidser dan leids… 🙂

Dat weet ik heel goed, ik heb dit ooit ergens gelezen en onthouden. Breng dus regelmatig shampoo, zeep en goedkope tandenborstels. Want je zal hier maar op moeten bezuinigen als je een gezin hebt! Ik zou hier niet aan moeten denken….

http//www.voedselbankleiden.nl

 

Tja, woorden zijn hierbij eigenlijk overbodig….  Zoals Marieke ietwat verontwaardigd zei: ” Word ik van de muur gehaald?” Ja, er is veel gebeurd het afgelopen jaar. Al onze kuikens zijn uitgevlogen, en het is goed te zien hoe ieder op eigen wijze zelfstandig is geworden. Het vervult me met trots, te zien hoe onze kuikens het doen op zichzelf! We hebben ons zelf overbodig gemaakt, en zo moet het ook gaan. Tijd voor een nieuwe stap… We zijn weer samen over gebleven. Dussss…. tijd voor een nieuw naambord! Een van ons samen. Zoals we ooit begonnen. 🙂