krek zo ’t leven is!

Een bewogen jaar, dat 2010. Een die ik eigenlijk niet over zou willen doen. Aller eerst 26 februari 2010, deze datum staat in mijn geheugen gekerfd, onze zoon Rens kreeg de officiele diagnose, syndroom van Asperger. Na jaren waarin ik me af en toe vertwijfeld af vroeg, wat is er toch. Er gaat van alles fout, maar als moeder wist ik, hij doet het niet expres. En pa dacht, hij is ”gewoon” een vervelende puber! Dan vallen er wel wat puzzel stukjes op zijn plek, maar dan, hoe verder vanaf hier?
We zijn in een traject beland, van centrum voor Autisme, met de psychiater voor Rens, de psycholoog voor ons, de mevrouw die de testen voor arbeidstherapie uitvoert, stichting gemiva, stichting MEE, het CIZ het UWV en de stichting nederland werkt. En eigenlijk gebeurt er behalve de medicatie, nog niet veel.
De eerste medicatie ging helemaal fout!
Nu heeft Rens iets anders, waar wij wel, en hij niet veel van merkt! .
Daarna 6 april, word ikzelf door de thuiszorg gebeld, je schoonmoeder doet niet open! We zijn er meteen heen gegaan, en ik vond Ma in haar slaapkamer, ze had een mega herseninfarct gehad, en is dezelfdenacht overleden. We hebben met z’n allen afscheid genomen, en Ma is in bijzijn van haar 2 zoons ’s nachts overleden. Begrafenis gezamenlijk geregeld, en in heel goed overleg, gelukkig, ma haar paleisje ontruimd, haar hele leven is zo door onze handen gegaan! De nasleep van zoiets is ook gigantisch.
Daarna overleed mijn liefste (ex) collega Mieke, drie dagen voor onze vakantie, aan de gevolgen van darmkanker. De week ervoor hebben we bewust afscheid van elkaar genomen, voor dat ze besloot dat het mooi geweest was. Ze kon helemaal niets meer…..
Jankend ben ik weggefietst, zo oneerlijk allemaal, waarom moeten mensen zo lijden? Er gaat geen week voorbij dat ik niet even aan haar denk, soms met een traan, en soms met een glimlach….
Dan deze maand met feestelijkheden, voor ons ook verjaardagen,
Henk 15 december zijn broer Wim 30 december, en Ma had natuurlijk 3e kerstdag jarig geweest….. Allemaal voor het eerst zonder Ma, zo raar allemaal. Deze week gaan we met z’n drieen een paar dagen naar Berlijn. Daarna de feestdagen, en dan een heel nieuw vers jaar 2011! Ik hoop dat dit een beter jaar word, dan het afgelopen jaar…… voor iedereen die dit leest, een spetterend 2011, en geniet van de goede momenten, zorg dat ze niet zeldzaam worden.
Wilm@