De afgelopen dagen, kreeg ik steeds meer last van mijn linker oor. Steeds dichtklappen, jeuken enz.
Nou ben ik niet zo’n dokterloper, maar dinsdag dacht ik dit is toch wel heel naar, en het gaat ook pijn doen. Nu moet je weten dat ik een hele hoge pijngrens schijn te hebben, dus als ik zeg het doet pijn, zitten anderen waarschijnlijk al tegen het plafond. Toch maar de huisarts gebeld, en woensdag mocht ik komen.
Hij keek en schrok, en zei dat mijn binnen en buiten oor ontstoken waren, oftewel een dubbele oorontsteking. De zwelling is zo groot dat hij niet eens in mijn oor kon kijken. Ik heb dus nu een soort bloemkool oor schijnt. Antibioticakuur, en speciale oordruppels gekregen. Het blijkt dat ook koorts heb. Ik die iedereen altijd vertel eerst koorts te meten, voordat je naar de dokter gaat, omdat dat het eerste is wat hij vraagt :” heb je ook koorts?” Nou ja we zullen maar denken dat bij de timmerman thuis ook de klusjes blijven liggen!!
Het was de eerste keer, nadat ik ruim een jaar geleden met Rens bij hem was, ( zie syndroom van asperger) mijn huisarts weer sprak. Ik zei tegen de huisarts dat het wel laat was, maar dat ik hem wilde bedanken. Allereerst dat hij ons verhaal zo serieus genomen heeft, en dat hij Rens zo snel doorgestuurd had naar die psychiatrisch verpleegkundige, waardoor de boel in een soort stroomversnelling kwam.
Hij was verbaasd, maar blij en zei dat het voor het eerst was, dat er iemand een terugkoppeling naar hem maakte. Van de patiënten dan, ik mag hopen dat de collega’s dat wel doen! Was bij Rens wel het geval, hij had ook de verslagen van GGZ gehad vertelde hij.
Ook was hij benieuwd hoe het nu ging, ik vertelde van zijn medicatie, en de voortgang van zaken. Hij was heel verbaasd te horen dat voor de medicijnen van Rens, een formulier van het ministerie van volksgezondheid nodig is, om ze mee te mogen nemen naar het buitenland. (Berlijn in december) Zelfs de apotheek was hiervan niet op de hoogte, want die gaven gewoon een medicijn paspoort mee, zonder vermelding hiervan. Hij ging hierover contact op nemen met de psychiater, en vond het fijn dat ik het had verteld.
Kortom, ondanks de oorpijn en koorts, toch een heel goed gevoel over mijn huisarts!
Wilm@
