Postcrossing II

Het “postcrossing” wat ik ben gaan doen is ontzettend leuk! De post brengt eindelijk weer leuke, gezellige post van over de hele wereld! En via de computer krijg ik hele leuke reacties van de ontvangers van de door mij gestuurde kaarten. Een Finse man, met een geweldige website overigens, was helemaal lyrisch over mijn typiche Hollandse kaart, met molens, tulpen en koeien. Zo ook de Japanse man! Echt héél erg leuk. Het feit dat zo’n klein gebaar, ergens ver weg een glimlach op een gezicht tovert, vind ik een mooie gedachte…. Met dank aan Nancy! 😉

Ellende is er helaas genoeg. Het is een feit dat je gezellig aan de koffie zit bij het 20.00 uur journaal, en het lijkt er op, dat je dagelijks alle ellende  weg spoelt met dat (heerlijke) zwarte vocht.  Het is alsof de berichtgeving niet meer “binnen” komt, wat we zien gebeuren is misschien te verschrikkelijk……. Oorlogen, schietpartijen, hongersnood, aardbevingen en tsunami’s we worden er misschien wel een beetje immuum voor tot mijn schaamte.

Het kan me soms naar de keel grijpen, als ik moeders met kleine kinderen zie, op het journaal, met zo’n dode blik in hun ogen, niet eens wanhopig meer, maar berustend in hun lot…. Van daar dat ik op mijn manier, iets probeer te doen voor een gezin, ver van hier. Maar daar over meer  in een nieuw berichtje.

Dit bericht gaat vooral over blij zijn met de postbode tegenwoordig! Want die glimlach geld uiteraard ook voor mij, als ik weer een kaart van de grond raap, met een leuke boodschap uit een ander land, speciaal voor mij! Ik heb ze al uit België, Tailand, Frankrijk, Tjechië, Duitsland, Oostenrijk, Groot Brittanië, Polen en Zwitserland. And there is more to come…… Yesss!

Wilm@