Afgelopen vrijdag, kreeg ik een telefoontje van een collega. Ze had flink last van haar rug, of ik een cliënt van haar wilde overnemen. Uiteraard wilde ik dit doen voor haar. Ze noemde de naam, mevrouw W. de naam klonk bekend, maar ik wist dat ik nog nooit bij deze mevrouw was geweest. Ik belde aan, en herkende de dame in kwestie direkt. Ze heeft zeker vijfentwintig jaar bij mij om de hoek gewoond. Ik zei haar ook gelijk : ” U heeft altijd in de Atjehstraat gewoond”. Het klopte, maar zei ze:” ik ken U niet hoor”. Om de boel te verduidelijken zei ik :” Ik ben met die lange politieagent getrouwd”. De ervaring heeft mij geleerd dat dit feit meer blijft hangen, dan mijn persoontje! Die uniformen hè….. “Nee” zei mevrouw W. “Die heeft een hele dikke vrouw!” “Tsja, dat ben ik dus”. We moesten samen heel hard lachen. “Nou” zei ze “Dat klopt niet meer”. Ach wat zal ik zeggen, het kan nog wel eens wisselen bij mij. De bekende jojo….Het was leuk om haar terug te zien, en om een onbedoeld compliment te krijgen!
Dan vandaag bij een cliënt waar ik al jaren kom, en ook iedere maand een gezamenlijke afspraak met zijn huisarts heb, die vroeg mij of ik ook dokter pil had gekeken. Het duurde even voordat ik begreep dat hij het over het televisieprogramma Docter Phil had….. Af en toe kan je dag toch niet meer stuk!
Wilm@
