Opmerkingen uit de wijk III

Mw (93) was een boodschappenlijstje aan het schrijven. Ik zei haar, nadat ik haar toilet met een bezoekje vereerd had, (leve de papierenzakdoekjes in mijn zak 😉 )dat ze ook toiletpapier nodig had. Oh fijn, ik schrijf het even op, TWALETPEPIER…… ik was blij dat ik het niet voor haar op had geschreven, ze had het dan waarschijnlijk niet gevonden in de supermarkt!

De vrijdag voor moederdag, krijg ik een doos bonbons van een 87 jarige manlijke cliënt. Met de woorden :”Je zorgt zo goed voor me, je lijkt m’n moeder wel…….” Compliment, of??

Aan een cliënt, waar het niet zo erg helder is, vroeg ik :” Kunt U deze week Uw steunkousen een keer uit wassen?” Het antwoord was : “Nee, ik krijg toch eerdaags nieuwe!” “Dat is mooi,” zei ik “wanneer dan?” Het antwoord was :”Oh in oktober.”           Het is begin Juli, en ze staan al bijna uit zichzelf recht op……

Mw K, vertelde dat ze samen met haar dochter, haar overleden man in het bos had uitgestrooid. Ze had met het blik as rondgelopen, en hier en daar een hand as achter een boom of struik achter gelaten. Toen ze echter thuis kwam, en haar schoenen uit wilde trekken, zag ze de witte as op de neuzen van haar schoenen pas. ” Ach Kees, wilde je nou toch weer mee naar huis.” Was haar (lieve) reactie….

Ik vertelde Mw V, die vroeg of ik nog wat leuks ging doen het weekeinde, dat ik Sarah maandag ging ontmoeten, en een feestje had die zondagavond.” Oh wat leuk, ik hoop dat je nog een Abraham tegen komt, kind…” “Nou” zei ik,”dat weet ik wel HEEl zeker, mijn vader heet Abraham. En die is zeker van de partij vanavond!” Ze kreeg spontaan de slappe lach…

Wilm@